Other Poems

ଦେବଯାନୀ ଦ୍ୱାତ୍ରିଂଶ ଅଧ୍ୟାୟ ରାଗ:—କୌଶିକ (ମନ୍ତ୍ରୀ ମୁଖୁ ଶୁଣି—-) ——————————————– ଆଶ୍ରମର ଶୋଭା ଅତି ମନଲୋଭା ଦେଖି ବିମୋହିତ ଯଯାତି, ନନ୍ଦନ କାନନ ହେବ କି ସମାନ

ଦେବଯାନୀ (ତ୍ରୟୋତ୍ରିଂଶ କଳିକା) ରାଗ:–କୌଶିକ ================================== ଦାନବ ଗୁରୁଙ୍କ ଆଶ୍ରମରୁ ଫେରି ନହୁଷ ନନ୍ଦନ ଯଯାତି, ବିଳମ୍ବ ପ୍ରହରେ ପହଞ୍ଚି ନବରେ ହଜାଇ ଦେଲେ ମନୁ ଶାନ୍ତି

ଦେବଯାନୀ (ଚତୁଃତ୍ରିଂଶ କଳିକା) ରାଗ:—ଖେମଟା (ଆରେ ବାବୁ ଲକ୍ଷ୍ମଣ- –ସ୍ୱରରେ) ———————————– “ଶୁଣ ତାତ ବଚନ, ମୋର କି ଲାଭ ରଖି ଏ ତୁଚ୍ଛ ଜୀବନ ?”

ଦେବଯାନୀ ସପ୍ତତ୍ରିଂଶ କଳିକା ରାଗ:—-ରାମକେରୀ ——————————— ଘୋର ଅନୁତାପ ଅନଳେ ଦଗ୍ଧ ଶର୍ମିଷ୍ଠା ବାଳୀ, ଶୁକ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ପାଦରେ ପଡି କରନ୍ତି ଅଳି। “କ୍ଷମାକର ଦୋଷ ମୋର ହେ

ଦେବଯାନୀ ପଞ୍ଚତ୍ରିଂଶ କଳିକା ରାଗ:—ତୋଡି ଖେମଟା ———————- ଧନଲୋ ! ଗଲାଣି ଗଲା କଥା, ମାନ ଅଭିମାନେ ନ ଲଭ ବ୍ୟଥା,।0। ଦେବଯାନୀ ଲୁହ ଉତ୍ତରୀୟରେ ,

ଦେବଯାନୀ ପଞ୍ଚତ୍ରିଂଶ କଳିକା ରାଗ:—ତୋଡି ଖେମଟା ———————- ଧନଲୋ ! ଗଲାଣି ଗଲା କଥା, ମାନ ଅଭିମାନେ ନ ଲଭ ବ୍ୟଥା,।0।ଦେବଯାନୀ ଲୁହ ଉତ୍ତରୀୟରେ , ପୋଛି

ଦେବଯାନୀ ଷଡତ୍ରିଂଶ କଳିକା ରାଗ:—ଖେମଟା —————— “ଆହେ ରକ୍ଷରାଜନ !* କେଉଁ ପାପ ଅର୍ଜିଲା ମୋ କନ୍ୟା ରତନ, କିପାଁ ରାଜସୁତା ହୋଇ କୋପାନ୍ଵିତା # ଅନ୍ଧକୁପେ

ଦେବଯାନୀ ଅଷ୍ଟତ୍ରିଂଶ କଳିକା ରାଗ:—-ରାମକେରୀ —————- ବିଧାତା ଯାହାର କପାଳେ, ଯାହା ଅଛନ୍ତି ଲିହି, ଯେତେ ବା ପ୍ରଯତ୍ନ କରିଲେ,ହେବ ଅନ୍ୟଥା କାହିଁ ! ହସ୍ତ ରେଖା

ଦେବଯାନୀ (୪୦ତମ କଳିକା) ରାଗ:——ବଙ୍ଗଳାଶ୍ରୀ —————————— ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ କରଇ ଯେସନ ଔଷଧି ବନ ବର୍ଦ୍ଧନ, ଶର୍ମିଷ୍ଠାର ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖ ସେହିପରି ହୃଷ୍ଟ କଲା ନୃପ ମନ। ଅଳସ

ଦେବଯାନୀ ୩୯ତମ କଳିକା ରାଗ:—-ବଙ୍ଗଳାଶ୍ରୀ ————————– ଶର୍ମିଷ୍ଠା ସୁନ୍ଦରୀ ରୂପେ ସ୍ବପ୍ନପରୀ ହୃଦ ଦୟାର ସାଗର ! ବ୍ୟବହାରେ ଧନୀ ମନ ନିଏ କିଣି, ବାଣୀ କୋକିଳ-କଣ୍ଠୀର।