Other Poems

କୋଟି କୋଟି ହୃଦ ବିକଳେ କାନ୍ଦି ଭୂଇଁରେ ଯାଉଛି ଲୋଟି, କାନ୍ଦୁଛି ଆଜି ହିମାଳୟ ବୁକୁ, ପୁଲ୍ ବାମାର ମାଟି। ନୁହେଁ ଏ ଚାଳିଶ୍ ଯବାନର ଲହୁ

ପ୍ରାୟ ଦୁଇବର୍ଷ ତଳେ ପରିବେଷିତ ମୋର “ମିନି କାବ୍ୟ” ବୀର ଅଭିମନ୍ୟୁର ଏକ ଅଂଶ । ବ୍ୟୁହମଧ୍ୟେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ………………………………. ବିଜୟ ଦର୍ପରେ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ଧ୍ବଂସ କରେ

ଏହି କାବ୍ୟ ଅଂଶଟି ମୋର କ୍ଷୁଦ୍ରକାବ୍ୟ “ଅଭିମନ୍ୟୁ”ର ଅଂଶ ବିଶେଷ।ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ପରିବେଷିତ ହୋଇଥିଲା।ସପ୍ତରଥୀଙ୍କର ଅନ୍ୟାୟକୁ କିପରି ଆକାଶର ଗୃଧ୍ରପକ୍ଷୀ (ଶକୁନ)ମାନେ ମଧ୍ୟ ନିନ୍ଦା

ଉଧାରର ଆଲୁଅ ………………………. ଜୁଳୁଜୁଳିଆ ପୋକଟି ତାର ଅଧିକାର ମାଗିବସେ, ସେ କଣ’କରିବ ଯେ, ସେଇ ଆଲୁଅ ଟିକକ ତ ତାର ନିଜସ୍ବ, ନଚାହିଁଲେ ବି ସେ

ଦେବଯାନୀ (୪୨ତମ କଳିକା) ରାଗ:—-ଖଣ୍ଡିତା (ଚାପଧାରୀ ରଘୁନାଥ ଗଲେ ମୃଗମାରି—ସ୍ୱରରେ ଗାଇବେ) —————————————————————- ଦେବଯାନୀ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ବୋଲନ୍ତି ହେ ତାତ ! ମୋ’ଭଳି ଦୁଃଖିନୀ କାହିଁ

ଦେବଯାନୀ (୪୪ତମ କଳିକା) ରାଗ:—-ଖଣ୍ଡିତା ———————– କନିଷ୍ଠ ନନ୍ଦନ ପୁରୁ ସହିତେ ଯଯାତି, ପହଞ୍ଚିଲେ ଶୁକ୍ରାଶ୍ରମେ ସଙ୍ଗେ ଥିଲେ ପତ୍ନୀ ଦେବଯାନୀ ଯେ, ମୁନିଙ୍କ ପାଦ ବନ୍ଦିଲେ

ଦେବଯାନୀ (୪୩ତମ କଳିକା) ରାଗ:—-ଖଣ୍ଡିତା ————————- ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟର ଛାୟାତଳେ ହସ୍ତିନା ନରେଶ, ମଉଳିଲା ବେଶ ବାସ ଲିଭିଗଲା ହସ, ମୁଖ କାନ୍ତି ହେ, ଦେଉଥିଲା ଶୁଷ୍କପୁଷ୍ପ ଭ୍ରାନ୍ତି

ଦେବଯାନୀ (୪୧ତମ କଳିକା) ———————- ନଥିଲା ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୋଇ ଆଜି ରହିଛି ଯେସନେ, ସସାଗରା ଧରା ଥିଲା ସେ ସମୟେ ଜମ୍ବୁଦ୍ୱୀପର ଅଧୀନେ। ସ୍ୱର୍ଗେ

ଦେବଯାନୀ ଉନବିଂଶ କଳିକା ରାଗ :-ଚକ୍ରକେଳି (ସତ କହିବାକୁ କିଆଁଁ ଡରିବି ସ୍ୱରରେ—) ——————————————– ବୃଷପର୍ବା ଦାନବ-କଣ୍ଠୀରବ,* ରଡି ଦେଲେ କମ୍ପିଉଠେ ତ୍ରିଦିବ।।& ତାଙ୍କ ମୁକୁଟ ହେଲେ

ଦେବଯାନୀ ବିଂଶତମ କଳିକା ରାଗ:–ଚକ୍ରକେଳି (‘ସତ କହିବାକୁ କିଆଁ ଡରିବି’ ସ୍ୱରରେ) ———————————————– ପାଇ ବୃଷପର୍ବାଙ୍କ ନିମନ୍ତ୍ରଣ, ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ ଭୃଗୁ ନନ୍ଦନ।* କନ୍ୟାକୁ ବୋଲନ୍ତି “ନ